Ойнотуп бизди жетелеп, Оорутпай бактың бөпөлөп. Калкалап мээрим жамалың, Карызбыз сизге эселеп. Кайгамды тарттың теңселип Карыздар ким бар менчелик Жүк болгон күнүм эстесем Жүрөгүм ооруйт өйкөлүп Ааламды нурга бөлөйсүң Ак көйнөк кийсең көйкөлүп Ааламда бир да аялзат Ажарлуу эмес сенчелик! Сулуу эмес апа сенчелик! Үмүттүн отун жандырган Үй ичин майрам шаң кылган Өмүргө бизди алып келген Энелер үчүн жан курман Кантейин апа эзилбей Канча жыл өттү сезилбей Балам деп койсоң балкыймын Баягы бөбөк кезимдей Бал барбы сенин сөзүңдөй Нур барбы сенин көзүңдөй Дүйнөдө эч бир аялзат Мээримдүү эмес өзүңдөй Сулуу эмес апа өзүңдөй. Өмүрдө канча арман бар Өзүң бар демек майрам бар Бейиш деп сенин таманың Белгилеп айткан пайгамбар Балаңдын кечир айыбын Бакытым, дархан жайыгым. Балам деп кечип жалынды Баардыгына кайылым Апам бар болсо жаңымын Алыстап кетсең карыдым Татына сенден супсулуу Таба албайм апа аныгын! Сулуусуң апа жарыгым!