Атаандашууда өсүш жаралат дешет. "Көралбастык эмес атаандашуу болсун" дечүмүн, бирок атаандашып атканда деле арамдык, ичи тардык кошулуп кетет экен. Атаандашканда өзүң мн атаандашың керек экен. Мурункудан кийинки Назира аштыбы деген кыязда. Өзүңдү өзүң мн салыштыр. Адам өзүн өнүктүргөн сайын дагы бир тепкичке бийиктейт. Айрым учурда мурункунун кылык жоруктары кийинки үчүн күлкүлүү көрүнө баштайт. Анткени мурунку сен өсүп кеткен кийинки сендин алдында турат. Бийиктен караган көз караш башка болот. Өсүп атканыңда чоңоюп аткан балага көйнөгү батпай калган сыңары кадимкидей өзүн тегеректеп турган адамдар да кызыксыз боло баштайт. Алардын ар бир мүнөзү, кыялы - жоругу так, даана көрүнөт. Мурун ал сага идеалдуу болчу балким. Азыр өйдөгө чыккан, өскөн көз карашың мн карап алып, өзүңдү канчалык деңгээлде сыйлабаганың, ушундай мамилени өзүңө ыраа көрүп, тебелетип жүргөнүңдү көрүп, чыйрыга түшөсүң. Ар бир адам өз дезгээлине жараша, өзүнүн энергиясына тең адамдарды тегеректетет. Анткени аларды көңүлү, сөзү бир. Сен өскөндө мурункулар чак келбей калат. Сенин деңгээлиңдеги бийиктеген адамдар мн жолуга, достошо баштайсың. Байкаганым, дайым эле интеллектиси жогору адам бийик болбойт экен. Өсүү бул интеллект жактан эле эмес руханий, моралдык жактан өсүү эсептелерин баамдадым. Ушундай кванттык физиканы билет, бирок жашоонун физикасын, даанышмандыкты билбесе интеллектиси тыйынга татыбайт экен. Өзүңдү тааны, өзүңдү өстүр! Сазда жатсаң, демек бака бойдонсуң! Тегерегиңдеги адамдар жаман эмес. Кеп ошолордун арасында жүргөн өзүңдө. #жөнэлеойлор