Balykchy
Кечээ уйго келдим. Курсагым ток эле. Бирок мамам укмуштуудай даамдуу кылып балык кууруп, мен жакшы коргон пюрени таптаттуу подливи менен жасап коюптур. Карап тура алган жокмун. Апылдатып аны жеп, артынан колго жабылган сливанын компотун ичип дынкыйып отуруп калдым. Билбегенге жалкоомун. Билгенге тамакты даамдуу жасаган, оокатка тын кызмын. Мамам да коону келсе тамактын турун жасайт, мен курагында туймо туйуп, кийим кийгизчу. Ангыча болбой эле, Алинур телефондорунарды бергиле деп жыйнап кирди, домино ойнойбуз деп. Аны ойногонду билбеген жаным уйронуп да алдым чала-була. Шаша-буша оюнга кызыккан жаныбыз, кире беришке эле отуруп алыптырбыз. Анын артынан карта ойноп кирдик. Оюндун кызыгына батып, чырдап да кирдик. Буйрукка ойномой башталды. Карта ойногонду билбеген мамам утулуп калып, идиш жуумай болду. Ага уруксаат бербей озум жуудум. Ошо. Оюнду баштаган Алинур суротко да тартып жетишиптир. Озу баштап, бирок озу оюнга кошулбай калды😆. Бирок, позитивдуу абал тузуп берди. Я долго ждал этого момента деди. 🤔 Демек, балдар уй-булодо шан-кулку болушун каалайт. Келгиле, бир кундо 1 саат балага шандуу маанай тузуп бергенге аракет кылалы. Силер кандай оюндарды ойнойсунар? Болушкуло.