5798 272
10.05.2020
Студент кезимде бир жылга жакын катуу оорудум. Негизи байкасам, катуу стресс болгондо астма кармайт экен. Ооруканаларда жаттым. Эч нерсе жардам бербей койду. Анан Улуттук хит парадка кастингден өтүп кетип иштей баштадым. Эсиме келип карасааам эле, оорум такыр кармай элек экен. Бир жолу дааратканага жетпейм. Төрт аяктайм. Көпкөкмүн. Анда ингалятор дегенди билбейм. Анан эле бир концертке "Алып баруучу жок. Кел тез" деп калды. Эфирге чыга элек кезим. Төрт аяктап аткан мн сахнада шаңшып жүрөм го чиркиндики. Бул психологиялык гана оору экен. Когда надо туруп кетем го!))) Катуу тамашадан соң да, оорудум. Турбай калдым. Аба - дем жетпей, жөргөлөп басам. Ошол учурда Туркиянын бир фильмине тартылып калып, алаксып, айыгып кеттим. Дагы бир стрессте көлдү кыдырып түрк телевидениеси үчүн берүү тартып чыгып кетип, дагы айыктым. Үйдө жатып, бышылдап, бырылдай берип эс ооду. Балам: " Ты так много болеешь. Ты меня пугаешь!"дейт. Алаксыш керек болуп атат. Күнү - түнү жүргөн съемкага алып барып койсо мени азыр. Укмуш сонун образ берип туруп. Бат эле чыкыйа түшмөкмүн. Адамдын ооруларынын баары сарсанаадан, түйшүктөн, кыжаалаттыктан, кайгыдан чыгат экен. Адам сүйүктүү иши мн алек болгондо, иштин процессине терең сүңгүп кеткенде көп кайгы -кападан арылып, өзүн жакшы сезет экен. Китеп жазсамбы же? Карантиндин бүтчүдөй түрү жок. Андыктан ооруп атсаңар, ушундай алаксыта турган жумуш тапкыла. Бат эле айыгасыңар. Баардык оорунун психосоматикасы бар. #жөнэлеойлор
