8099 268
03.04.2020
Эмнеге биздин улуулар эрте эле карып, жашоолоруна чекит коюп коюшат? "Карыдык да", "Жаш өттү", "Балдар эмне дейт?", "Карыганда калжаңдап..." Карьерасы, жеке жашоосу баары токтойт. "Небере багыш керек" мн чектелишет. Жашоолору "скучно " болуп кеткенде келин - кесек, уул - баланы эрмектемей. Элестет, апаңдын, же атаңдын көңүлүнө жаккан, сонун иши болсо, карыганда сүйүүсүнө жолукса, көңүлү куунак, бакытка тунуп турса, анын бактысын кызганат белеңиз? Жок, албетте! Андан өтүп бактылуу болбойсуңбу! Чет өлкөдө пенсиядан кийин гана жашоо башталат. Өзүн карашат, саякатташат, университетке тапшырышат, карьера кылышат, турмуш курушат. Адамда мотивация, максат болгондо жашагысы келет. Жашарат. Биз - балдар аларга болуп көрбөгөндөй колдоо көрсөтүп, алардын кыялдарынын ишке ашышына, өз алдынча болушуна көмөк көрсөтүшүбүз керек. "Мен балдарымдын төрүндө отурам" дешет да, көрүнө кантип кирип кеткенин байкабай калышат. Жашоо - кыймыл! Кыймылдагыла, жашагыла, өзүңөрдү өнүктүргүлө, ырахатыңар үчүн иштегиле, дүйнөнү көргүлө, эс алгыла. Бул деген керемет да! #жөнэлеойлор
