13.08.2020
Бир окуу жайда жүрүп, жолугуша албай калдым. Мен студент болгон алгачкы эле айда залкар обончу акыретке аттанып кете берди. ОшМУнун чоң азем залында мемиреп жаткан денесине муңая карап, түбөлүккө коштошкон күнүм дале эстен кетпейт. Бейиши болгой, ылайым.

04.04.2020

09.05.2020
Чоң атам... Азыр ойлоп көрсөм кыргыз дөөлөтүнүн өзүнчө бир энциклопедиясы экен. Тарыхты, санжыраны, салтты, адепти, динди, мамилени, эң башкысы тоголок жетим чоңойгондуктан турмушту терең билчү. Ок жамгырдай жааган согуштан аман келгенине чексиз шүгүр. Беларусь фронтунда кыл чайнашкан майданга кирип эки жолу ок тийип, катуу жараат алган. Ошого байланыштуу мыйзам боюнча согуштан бошотулган экен. Бирок, “Улам арыз жазып суранып жатып кайрадан фронтко киргем” деп калчу жарыктык. Ошол бойдон согуш аяктаганча колунан куралын таштаган эмес. Бомбабы же гранатабы, айтор жарылып, денесине кирген темир чачырандылары өмүр бою кыйнады. Карылыктан улам арыктап, көк тамырлары көрүнүп калган колундагы бөлтөйгөн темир сыныгын мен да далай жолу кызыгып кармагам. Жаштыгында операция кылып алып коюу сунушу айтылса, эчтеме эмес деп көктүгүнө салып макул болбой койсо керек. Күн суукта кээде өзү айткандай “осколка сыздаткан" колун ушалап, кыйналганын билдирбөөгө тырышып, эрдин кымтып бир топко отурчу. Колунда чоңоюп, тарбиясын татып, жан дүйнөсүндөгү жана акылындагы ошончо кенчтен үлүш алып калганыбызга канымет. Чоң атам тууралуу бир аз гана “Ант” романында жаздым. Каармандын чоң атасынын прототиби өз чоң атам - АДИ АКНАЗАР уулу. Жаныңыз бейиште болсун, ылайым, менин каарманым жана баатырым. Бүгүн сиз жана сиздин замандаштар канын төгүп, жанын садага чаап жеткен жеңишти майрамдап отурабыз... Ушул мээнетиңерди актап, татыктуу урпак болсок экен! 9-май, 2020-жыл

12.06.2020

15.04.2020

18.11.2019
Атамдын бешенесинен бир гана жолу өптүм... #Арман

29.03.2020
Нуржигит Кадырбеков

17.05.2020
Суудай таза, сезимтал назик гүлдөй, Жүрөк болбос эненин жүрөгүндөй. Биздер үчүн сүттөй ак, тоодой бийик, Тилек болбос эненин тилегиндей, Кетсең дагы дайынсыз кылым күтөр, Күдөр болбос эненин күдөрүндөй. Жатам ойлоп, ойлорум убап-чубап, Жараткандан энеге кайрат сурап. Жөжөсүнө кол сунсаң башка түгүл, Сес көрсөтүп тоок деле айбат кылат. Ойлоп турдум адамдан башка дагы, Бөлтүрүгүн издеген Акбараны. Балапанын уядан таппай калып, Боюн урган бүркүттү аскадагы. Айланчыктап уясын учкан кушту, Туш-туш жактан аткылап жатса дагы. Ойду омкорот, жер тырмайт, кайыр сурайт... Бергин десең ойлонбой жанын кыят. Көтөр десең көтөрөр Ала-Тоону, Керек десең дүйнөнү кезип чыгат. Кадырына эмне үчүн жете албайбыз?! Эне байкуш бала үчүн баарын кылат. Эгер алсаң батасын ушундайсың, Бак табасың, эч убак утулбайсың. Он сегиз миң ааламды сурасаң да, Эненин бир чачынын учундайсың. Жөө көтөрүп Меккеге алып барсан да, Ак сүтүнөн бир түндүк кутулбайсың. Тепсеп өткөн жериңден гүл өнүшү, Кыйын кайра. Ушуну билеличи. Гүл сыяктуу көңүлүн энелердин, Аярлайлы бапестеп жүрөлүчү. Апалар бар дүйнө өлбөй жашап келет, Билеличи, ушуну билеличи! НК

12.02.2020
Китеп олимпиадасы башталды. Катышканы Караколдон, Жумгалдан, Баткенден бери келишиптир. Мындай ыкласы менен жаштарыбыз, буюрса, тоону томкорот. Дүйнөнүн эң окумал, эң китепкөй эли бараалына келүүдө. Акыл азыгына канган акылман муун калыптанууда. Мекен келечеги, шүгүр дейли, ишенимдүү колдордо. Жол бошоткула! Кыргызстан келатат!

07.04.2020
2-бөлүк Аты жаман коронавирус оорусу Кыргызстанга да жетип келгенине экинчи аптага баратат. Адегенде, өкмөт бир балээ болуп вирус таркап, эл-журтубуз бөөдө кырсыктын азабынан азып-тозбосун деп мурда таризделген оюн-зоокторду, жыйындарды, ал тургай майрамдык салтанаттарды токтотту. Мектептерди, окуу жайларды карантинге жапты. Анан бала бакчалар убактылуу ишин жыйнаштырды. Теле-радиодон, интернеттен “Сактанганды сактайм деген, жөнү жок эле эшикке чыга бербей үйдө калыңыздар. Канчалык көп баарлашуу, карым-катнаш болсо, вирус ошончолук тез таркайт. Абайлаңыздар!” деген маанидеги чакырык менен кимдер гана чыкпады. Сөзүн калкы кастарлап угат деген эл жакшыларынан, айтылуу аалымдардан баштап, жаштар кумир туткан шоу жылдыздары менен спортчуларга чейин ушул маалыматтык өнөктүккө жандуу катышты. Байкуш, дарыгерлер “Биз силер үчүн жумушка чыктык, силер биз үчүн үйдө отуруп бериңиздер!” деп кан какшап суранып жатышат элибизден. Бирок, кайран энөө, кенебес кыргыз карантинди каникул деп ойлоп көчөдө көйкөлө сейилдегенин, бапырап бала ойнотконун койбоду. Супермаркеттердеги балдар аянтчалары адамдын көптүгүнөн шакардай кайнайт. Базарларда болсо карантин учурунда ачарчылык айттырбай басчудан бетер адамдар ун, күрүч талашканы таң калтырат. Эки адамдин биригүүсү опурталдуу болуп турган шартта миңдеген кишилер аламан улак тартышкансып продукт үчүн кызыл-чеке болуп, бири-бирине шилекейлерин чачырата бакылдашып жүрүшөт. “Бир кезде акыркы жылкысын, соңку согумун мурда-кийин эгерим көрбөгөн, таптакыр тааныбаган кудайы коногуна кубанып союп берчү бийик, айкөл, даанышман элдин урпагы, минтип “Кулдун мекени – курсагы” дегенчелик деңгээлдин ороосуна оңкосунан түшүп баратканына кантип арданбайсың да кейибейсиң? Ушинтип жатып эпидемияны таркатып алышса, тоңколош атып жүрүп топ жарып сатып алып ичкени иримге, жегени желимге айланарын неге ойлошпойт? Элүү кило ун алам деп ошончо адамга вирус жармашса эмне болору оюна да кирбеди го кайрандардын. Эрежени да, мыйзамды да, бийликти да уруп ойнобогон ушундай ээнбаш эл болуп баратабызбы? Оору коркунучун, керек болсо өлүм тооруп турганын капарына албаган калайман, милиция менен прокурорду, министр менен акимди кайдан тоготсун. Уландысы ⬇️⬇️⬇️

06.06.2020
Нуржигит Кадырбеков

05.03.2020
ЧЕТ ЭЛДИКТЕР НЕГЕ МАГА КАРАШТЫ 2001-жылдын марты. Москвага биринчи жолу бардым. Кыргыз элчилигинин мейманканасына жайгашып, андан соң Третьяков галереясына, Кызыл Аянтка зыярат кылдым. Бул жайлар бири-биринен анча алыс болбогондуктан жөө жүрдүм. Жолдо баратсам маңдайымдан чыккандын дээрлик баары эле мени таанышындай карап жатышты. Айрымдарынын көздөрүнөн таңыркоону көрсөм, башкаларыныкынан суктанууну, сый-урматты туюнткан жылуулукту сезем. Кээ бирлери машиненин ичинде баратып жылмая тиктеп, баш ийкеп, кол сермешет. Ушундай окуя кийин АКШнын Бостон шаарында да кайталанды. Топтолуп отурган афроамерикалык улан-кыздардын бири мени көрсөтүп бирдеме деп кыйкырды эле, калгандары жапырт бурулушуп, мага жылмайышып, колдорун булгалап, сонун маанайда ызы-чуу түшкөн бойдон калышты. Эки учурда тең адегенде эмне болуп кеткенин түшүнө алган эмесмин. Неге баары эле мага назар салышат? Болгондо да мээрим менен, көңүлдү көтөргөн күлкү коштогон карек менен тиктешет? Баш териси башка эл тааныгыдай Голливуд кино жылдызы же Марадона, Зидан, Месси, Роналдо менен атак талашкан футболчу, Тайсон менен таймашкан боксчу болбосом. Анан гана кептин кайда жатканын түшүндүм. Башымда #АК_КАЛПАК бар болчу. Орустар да, америкалыктар да өзүмө эмес, башымды шөкөттөгөн, шаңкайган АК КАЛПАГЫМДЫ карашыптыр. Мага эмес кыргызымдын кооз-көркөм улуттук баш кийимине суктаныптыр. Алардын жүзүндөгү жылуу ырай, достук маанай – балким, калпак аркылуу биздин кайталангыс маданиятыбызга, чыгармачылык дареметибизге бийик баа берип, таазим эткенидир. Ак калпак – Ала-Тообузду элестеткен элибиздин ак жолтой символу. Ак калпакта аруулуктун, бийиктиктин жана нарктуулуктун сыры жана сүрү бар. Ак калпак – Манас атабыз, Бакай, Кошой бабаларыбыз баштаган, кыргызды ийгиликтин бийик чокуларына сүрөгөн элибиздин сыймыктуу, залкар уулдарынын асыл баштарын кооздогон керемет баш кийим. Ак калпакты даңазалаган – кыргыз жигитинин алтын башы эле эмес, ары, намысы, абиири жана ыйманы. Ошондуктан, “Ак калпагың башыңдан түшпөсүн!” деген ак батанын мааниси - ооматтуу, намыстуу, айкөл жана эл туусун желбиреткен эр жүрөк бол дегенди туюндурат. Жараткан Ак калпактуу элибизге ынтымак, күч-кубат жана кетпес оомат берсин! 05.03.2020

14.07.2020
Баарыңар балдарыңардын, жакындарыңардын маңдай-кашына аман-эсен барсаңар экен... Силер оору, коркунуч, ажал менен бет келип, адам өмүрүнө калкан болуп баатырдык кылсаңар, биз коңулда отуруп, интернеттен силерди анан бири-бирибизди катыра сындап, кылдан кыйкым таап баатыр болуп жаткандайбыз. Көңүл чөгөрчүү көп сөздүн ушул азыр кымындай кереги жок эле! Буюрса, жакшы күндөр алыс эмес... Оо, Жараткан, баарыбызга ыйман, адеп жана нысап бер. Биримдик, ынтымак ырооло.

23.12.2019
Тил - бир гана адамга берилген аманат. Кыянаттык кылбайлы. Жалаа жаап жардан, кыйбат сүйлөп кыядан отко кулагандан сактаналы. Тилдин шүгүрү - ошол. Тил үчүн тартчу азаптан Жараткан асырасын. #тил_аманат

03.04.2020
АКЫЛМАН ТЕШИК ЧАКАГА КАНТИП СУУ ТОЛТУРДУ? (Жаңы чыгармадан үзүндү) Илгери бир акылман адам сабыр тууралуу көп айтып, элди ушул улуу сапатка чакыра берчү экен. Муну байкап жүргөн кыраакы падыша анын сөзүнө амалы шай келеби же жокпу деп текшергени алдына чакыртып, түбү тешик чака берип: “Ушуга толтуруп суу алып келесиң, болбосо зынданга салам!”, - деп шарт коёт. Акылман бир саамга ойлоно калып, падышанын айтканын аткарууга сөз берет, бирок, жүз күн убакыт сурайт. - Макул. Бирок, жүз күндөн бир күн кечиксең, өзүңдөн көр, - дейт падыша. Анан алда эмнени эстегендей өз бешенесин оң колу менен акырын чаап, - Баса, дагы бир шартым - чаканы сууга бир салган бойдон толтуруп сузуп алып келишиң керек, - деп кошумчалайт. - Жарайт, урматтуум, - дейт берки адеп сактай колун көкүрөгүнө алып бир аз ийилип. Анан ал эшигинин алдындагы чоң арыктагы суунунун жайыраак аккан жерин таап, ичин чуңкурураак кылып казып, ылдый тарабына үч казык кагып, ага такап таш менен чым аралаштыра сууну тосуп улуулатат. Падыша берген тешик чаканын боосуна эки бекем, оңойлук менен чирибес зымдарды улап, арыктын эки кырына казык сайып ошолорго чырмап байлап, баягы тоскон көлмөсүнө чөктүрөт. Эсептелгендей эле көлмө чакадан эки барабар терең болуп чыгат. Казыкка катуу байланган чаканы суу агыза албайт. Ошентип, күндөр өтө берет. Бара-бара суу тартылып азайып отуруп, сексен күн дегенде челекти араң көмгөнчөлүк тайыздайт. Ал мезгилде кеч күздүн боз кыроосу жерди тегиз каптап, үшүк түшүп, арыктын четтери тоңо баштаган болот. Токсон үчүнчү күн дегенде кыш күчүнө кирип, токсон түшүп суунун үстүн муз каптайт. Токсон жетинчи күнү суу толук тоңуп, балдар үстүндө жылгаяк тээп ойной башташат. Күн сайын табият кубулушуна назар салып турган акылман ошол күнү арыктан чаканы алганда ичи толо муз кошо чыгат. Ал түз эле падышанын сарайына багыт алат. Ошентип, сабырдуулугу менен өлкө өкүмдарынын тапшырмасын так өтөп, сынынан өтүп, көп сыйлык алып, жакын вазирине айланган экен акылман. Ошон үчүн кээ бир учурда агымга каршы жиребей, маселени тек гана убакытка калтырып коюу туурадыр. #САБЫР ТҮБҮ САРЫ АЛТЫН! БУЛ КҮНДӨР ДА ӨТӨТ, БУЮРСА 3-апрель, 2020-жыл

20.06.2020
#ооо_туулган_же-е-ер